8 Ağustos 2010

şairin sevdiği kadın.

şairin o çok sevdiği kadın ben olayım isterdim.
yazılan şiirler benim olsun,
terk edip giden ben olayım
ardında acı çeken şairi bırakan ben olayım
isterdim.

beni hiç kimse deli gibi sevmedi.
kimse yalvarmadı ardımdan gitmeyeyim diye
ne elime, ne ayağıma kapandı şair
gözlerime bakıp af dilemedi kimse

gece yarısında telefonlarım çalmadı
kimse bana utana sıkıla ilanı aşk etmedi
dağlara ismimi yazan falan da olmadı
hiç yağmur altında yürümedim ben el ele
hiç nefes nefese öpüşmedim

ben aşk nedir bilmem
bir sabah gözlerini aşka açıp
günaydın diye fısıldamak nasıl bir şeydir
hiç bilmem.
bilsem bir şey değişecek de sanki...
ama isterdim ki,
şairin o çok sevdiği kadın ben olayım.

3 yorum:

  1. onları yapan biri olsaydı şuan bunları yazamazdın. onları yapan biri olsaydı o acı çekerdi senin umurunda bile olmazdı. ters işlem mantığı. malesef bunları kim yaparsa o kaybeder. tıpkı benim gibi pardon bizim gibi...

    YanıtlaSil
  2. haklısın. genelde acı çekenler kimsenin umurunda olmuyor. kıskanılanlar, acı çekmeyenler.
    kazananlar, arzularına yenilmeyenler.

    YanıtlaSil

idea bir şeyi o şey yapan şeydir. vallahi.