belki de tanrı da bizim kadar bencildir hatta güvenilmezdir. belki de ne yaptığının farkında değildir. ya da bir kahve molası vermiştir yaşamaya, yaşatmaya. hepimizin aksine çocuk ruhlu kalmıştır. anlayamıyordur belki bunca kırıldığımızı ona. sağır, kör, dilsizdir.
evet, bir yerlerde bir yanlışlık, bir eksiklik var.
öyleyse artık tanrı büyümeli. dur, demeli.
Dünyanın oluşumu ve süregelen bu yaşam şeklinin felsefi yanını bir kenara bırakarak şunu diyebilirim ki,eğer yaşamaya devam ediyorsak,önce insanoğlu bu söylediklerini kendisine söylemeli...
YanıtlaSil