aralıkları farklıdır bu coğrafyanın. tekinsizdir evvela, ne yöne gideceği belli olmaz. kucağından oyuncakları alınmış bayram sabahıdır; sen tanımazsın. en uzun sürendir aylardan. en çabuk bitendir, bitirendir. göz açıp kapama molasında görülen rüyaya benzer; sen anlamazsın.
oysaki
ne yaşın küçük göremeyecek kadar
ne de unutup gidebilecek kadar korkaksın
ben seni bilirim, sen beni de tanımazsın. aralıkları severim ama sona kalan sevilmez derler bu işte bir gariplik var. bana kalırsa sona kalan dona kalamayandır. kendini sona saklayıp pişman olandır.
aralıkları suçsuzdur bu coğrafyanın. intaharlar düşlemiştir kimseye farkettirmeden. mermiyi sıkacakken hedefi şaşırmıştır. ağaçkakan tıkırtısıdır mevsimlerin; sen duymazsın. gidecek gibi olur bir vakit, bohçalar kaldırımdaki yapraklarını,
sigara izmaritlerini de
masanın üzerinde unutur mu bilerek mi bırakır, çözemedim ben bu işin sırrını.

aralıkarı hazirana düşmandır bu coğrafyanın
bense aralıklarına aşığım
aklıma düşman fikirler içindeyim
sen ne bileceksin


-iyi ki doğdun. bir mum üfle ve bir dilek tut.
ben seni tutmayı bırakalı uzun zaman oldu oysa.
söyleyecek sözüm de yüzüm de kalmadı.