iklimsel sapmalar.

farklı iklimlerde yaşayan insanlar
hep farklı olurlarmış
benzemezmiş aslında insan insana
dertleri mutlulukları aynı değilmiş
aynı şeye gülmezlermiş
aynı rüzgarla üşümezlermiş
çünkü rüzgarlar nefeslere karışırmış
çünkü kimsenin nefesi aynı kokmazmış

güneş geç doğar erken batarmış bazı bozkırlarda
insanların yüzü güneşe dönük
hababam dua ederlermiş
dudakları kıpır kıpır
dudakları çatlak çatlak
bu suya hasret coğrafyalarda
dudakları topraklarına benzermiş insanların
kalpleri dudaklarına

kimi iklimlerde hep yağmur yağarmış
günlerce haftalarca sağanaklar boşanırmış
insanların yüzleri hep ıslak olurmuş
gözleri daima nemli
nefesleri tütün kokarmış
trenler geçermiş evlerinin ardından
hayatlar geçermiş dizi dizi
onlarsa yalnız bakarlarmış

güneşin batmadığı iklimler varmış uzaklarda
uzakmış işte, her uzak gibi
insanlar hep gülerlermiş orda
bozkırlara inat, çatlaklara inat
canları yansa bile gülerlermiş
pencerelerini perdeyle kapatmazlarmış
güneşle sevişirlermiş, kimse görmezmiş
yağmurlar yere düşemeden buharlaşırken daha
görüş mesafesinden dahi görünmezmiş bu insanlar
çünkü hep mutlularmış

…
benimse ne dudaklarım çatlak
ne de gözlerimde bir damla yaş var.
mutluluğu bellediğimi sanırken, bana kalan hep mutsuzluk.

ait değilim.
burası bana ait olmak istemiyor.